Hoeveel uur sport jij per week?

“Hoeveel uur sport jij eigenlijk per week?”

De vraag overviel mij een beetje, zo op het werk tijdens de lunch. Het ging over sporten, uiteraard, en dat ik nog niet eens zo lang geleden verre van sportief was. “En hoe die omslag er eigenlijk zo gekomen is en maar blijft duren?”

Wel… over dat tweede kan ik kort zijn: ik doe het gewoon graag. Ik hou van het gevoel wat sporten mij geeft, ik hou van de sfeer die er rond hangt, en ik hou van …….

Dat eerste, daar moest ik even voor tellen. Moderne wiskunde, het is wat! Duhus… 3 keer lopen per week, gemiddeld 1u15 per keer. Soms wat meer, soms wat minder. Gemiddeld ongeveer dus 3u45. Daarbovenop fiets ik naar het werk. Niet alle dagen, maar zo ongeveer een 3 keer per week. Dat is dus 3x een halfuurtje fietsen, 1u30 erbij. Zitten we aan 5u15. Daarnaast fiets ik natuurlijk ook nog – als het weer niet teveel tegenzit -met de fietsmadammen. Ritjes van ongeveer 2u30. Dat maakt dus 7u45. Per week. Dat is een volledige werkdag! Astemblief!

Ik schrik er eigenlijk zelf van, dat het zoveel is. Ergens in mijn achterhoofd zat ik met 3u. Wat ook al niet niks is. Maar het is meer dan het dubbele. Ik sport zowat een hele werkdag per week! En het kost mij niet eens moeite. Gewoon, gaan. Vaste afspraken op dinsdag en donderdag voor het lopen, idem voor zaterdagochtend. Een verklaring op eer voor het fietsen naar het werk. Een eer die ik graag aan mezelf houd. En waardoor ik mezelf dus ook verplicht om op die fiets te stappen en naar het werk te fietsen. Vorige week even niet, wegens een paar redenen, maar vanaf deze week ga ik er weer volledig voor. Of ging, want met de hemelsluizen zo wagenwijd open…

Idem voor de afspraken met de Fietsmadammen. Ik denk dat de herfst het meest lastige fietsseizoen is, met die natte bladeren op de grond en bijgevolg het slipgevaar, maar eens de bladeren verdwenen, is het enkel de kou. En naar de kou kan je je kleden. Dus dat komt ook weer goed.

In tussentijd houd ik mezelf bezig; Ik heb de core-stability herontdekt, met alle erbij horende spierpijn. Maar ik weet ook dat die spierpijn tijdelijk is. Dat ik binnenkort die oefeningen weer helemaal smooth en quasi zonder een centje pijn kan doen. Al blijft het wel heerlijke pijn. Want het is pijn waarvan je weet: dit doet mij goed, hier word ik beter van.
Dus ja… een volledige werkdag sporten per week. Check check en nog eens check! En graag nog meer, pretty please!

Daarom ook dat ik zaterdag toch maar de loopschoentjes aantrok. Vrijdagnacht was het nogal laat geworden, iets met een concert in Nederland en van die dingen, dus zaterdagochtend was er eentje van uitslapen en laat ontbijten geworden. Gezien ik nog wat kilometertjes moet doen dit jaar van mezelf, besloot ik toch maar om nog een stukje te gaan lopen. Alleen was het vertrekken wat moeilijk. De stap naar buiten is de lastigste vrees ik. Uiteindelijk vond ik toch dat het maar moest, dus met lichte tegenzin vertrok ik in de vroege namiddag. Het plan was een halfuurtje te gaan lopen.

Het werd geen halfuurtje. Het werden ook geen 5 kilometer. Het liep echt zo lekker, dat het zomaar ineens 11 kilometer werden. Nu ja, niet zomaar ineens natuurlijk, want daar ging wel wat tijd overheen. Die elfde kilometer, die kwam er ook nogal onverwachts voor mezelf eigenlijk. Want na een kilometer of 3 had ik door dat het best wel goed liep (een dikke dankjewel overigens aan de dame met hond die mij, toen ik haar de derde keer passeerde “knap hoor” toeriep), en besloot ik naar de 7 te gaan. Maar bij de 7 was mijn looprondje niet af, dus liep ik maar door. En eens de 8 gepasseerd, moest ik toch naar de 10? Alleen was mijn rondje bij 9,5 kilometer klaar. Het plan was dus ongeveer 250 meter doorlopen, en dan nog 250 meter teruglopen. Echter, ik kwam wat wandelaars tegen, en het leek mij zo dwaas om die een paar minuutjes later alweer in de andere richting te passeren. En dus liep ik door, nog maar een rondje erbij. En tikte ik de 11 kilometer af.

En dan volgt er nu nog eens een sterk staaltje wiskunde, uhu: nog 99 kilometertjes dit jaar te gaan om de mezelf opgelegde doelstelling van 1.000 kilometer dit jaar te halen. Nog 40 dagen te gaan dit jaar. Dat is 2,47 kilometer per dag, of 17,32 kilometer per week. Met 3 loopmomenten per week is dat 5,77 kilometer gemiddeld per looprondje. Dat zou dus een ‘pies of keek’ moeten zijn. Zou moeten zijn, want soms valt zo’n ‘keek’ al weleens tegen natuurlijk. Het is ook nog afwachten of mijn scheenbenen zich niet meer zullen laten gelden. We zullen dus wel zien. Of neen, we zullen dus wel lopen. Zoiets. Ongeveer.
Maar in ieder geval: de iets langere looprondjes kunnen en mogen weer! En daar ben ik superblij om! Op naar de Harz in augustus volgend jaar. Maar daarover later meer. (qua teaser kan dat wel tellen, toch?)

Ter afsluiting weer terug ‘on topic’: hoeveel uur sport jij eigenlijk per week?

Advertentie