Na het dipje van vorige week was het kwestie van te herpakken. Van te Restarten zeg maar. Handig wel, zo’n naam. Multi-inzetbaar.
Alleen is dat herpakken wat lastig als je huis plots middenin een festival-perimeter blijkt te liggen. Een festival waar je dan toch naartoe moet. Om vervolgens niet meer van het terrein af te mogen, “om de buren geen overlast te bezorgen.” Het argument “maar wij zijn de buren” kreeg als droog antwoord “ja, dat weten we”, maar buiten geraakten we evenwel niet meer. Dus ja… slaatjes verkopen ze niet, op zo’n festival. En je moet ook iets drinken natuurlijk…
Nu ja goed… al die dingen, ik weet het, het is not-done in een dieet. Ik zou zeggen “ik zal het nooit meer doen”, maar ik ken mezelf beter dan dat. Die ene rechte lijn naar beneden, die heb ik nog nooit weten te vinden, dus die zal ik nu ook niet vinden.
Maar… en nu komt het goede nieuws: die anderhalve kilo die ik weer bij was, die ben ik intussen weer kwijt. Meer zelfs: kilo nummer 11 is intussen ook verdwenen. Die magische 40 komt nu wel érg dichtbij. Daar ga ik nu dan ook voor. Ojaaa, zeker weten!
Overigens, ik krijg nu af en toe ook wat reacties dat het wel genoeg geweest is. Vorige week vroegen vrienden mij waar ik die kilootjes nog ga halen die ik er nog af wil (20 nog had ik gezegd). Eerlijk: ik vind het een heel leuk compliment, maar ik ben écht nog lang geen licht poppemieke. Niet dat ik dat ooit zal worden – reality check, mijn bouw is daar niet naar – maar toch wil ik het nog even gezegd hebben. Er zijn écht nog kilootjes genoeg, en met 20 kilo minder hangt mijn BMI nog altijd in de categorie ‘overgewicht’.
Ook mijn ouders vroegen gisteren “of ik nu nog niet mager genoeg was”. Perceptie is alles. Want zoveel jaar terug, toen ik nog 20 kilo minder woog dan ik nu weeg, werd ik naar de dokter gestuurd wegens te dik. Ik snap wel dat het verschil van de Sandra +35kg met de Sandra nu al heel erg groot is, maar de Sandra van -20kg met de Sandra nu, dat is toch ook nog een aanzienlijk verschil.
Dus, echt waar, met de hand op het hart: ik ben echt niet ongezond bezig, de kilootjes die ik er nog af wil zijn verstandige kilootjes, en ik streef heus niet naar een maatje “barbie”. As if, dan zou ik mijn haar nog moeten laten blonderen.
Voila, dit gezegd zijnde… op naar week 10!
My thoughts are like butterflies 
succes! dat gaat je zeker lukken! stap per stap 🙂
LikeLike
Doe zo voort en laat Barbie maar achterwege, ik heb namelijk van jongsaf aan de onbedwingbare neiging die hun haar af te knippen. Maar ja, ik had dan ook maar 1 Barbie (met kortgeknipt haar) en een stel “Sindy’s”, namaakbarbie’s, het was toch maar om het haar eraf te knippen.
Sindy was ook dikker dan Barbie. Serieus, een Sindy-badkostuum dat lodderde bij de gekortwiekte Barbie. Sindy had vast nog nooit van Re-Start gehoord. Stom Wicht. 😉
LikeLike