Restart. En de niet-lekkere dingen.

Ik zei het al een keer: al die lekkere dingen die je pad lijken te kruisen als je beslist hebt om wat gezonder te gaan doen en wat af te vallen, het is ongelooflijk.

Neem nu deze week. Gewoon, een paar kleine voorbeeldjes:

• Krokettenballetjes. Geen idee hoe die dingen eigenlijk heten, maar iedereen kent ze wel. Van die goudgeel gebakken balletjes. Ze zagen er lekker uit, maar ze waren dat vast niet.
• Smoutebollen. Rijd je met de fiets naar huis, staat daar ergens onderweg een smoutebollenkraam. En rieken die dingen, rieken. Maar ik denk niet dat ze lekker waren. Ik heb overigens die dag voor de eerste keer sinds lang op die route nog eens een PR gefietst, zag ik achteraf op Strava. Dient het toch nog voor iets, die geur! 😀
• Frieten. Een beetje verder, op dezelfde dag. Het frietkot dat zijn frietjes aan het voorbakken is. Voorgebakken frieten zijn slap, dus in regel ook niet lekker.
• Broodjes. Van die afbakbroodjes. Die je zelf in de oven steekt. En waarvan de geur je zo tegemoet komt als je nog maar half richting keuken bent. Maar ik denk niet dat ze lekker zijn, dat niet.
• Lasagne. Op het werk.. OK, ik eet dat daar eigenlijk nooit, maar deze week zag die er wel geweldig lekker uit. Met een krokant laagje en al. Maar de collega’s bevestigden, hij was niet lekker.

Om maar te zeggen… ik eet blijkbaar heel veel met mijn neus. Als het lekker ruikt, dan krijg ik er zin in. Had ik die smoutebollen niet geroken, dan had ik er niet aan gedacht. Idem met die frietjes en die broodjes. Broodjes. Mmm, broodjes. Maar goed… ik weet waarvoor ik het doe, mezelf… dus ik blijf eraf. Ik zal me dus maar eens gaan omkleden om wat in de regen te gaan rondhuppelen. En hopen dat dat wafelkraam daar weer niet staat iets over halfweg. Gelukkig heb ik geen geld mee op zo’n loop. Los daarvan zou het ook niet goed vallen op mijn maag vrees ik, een wafel halverwege zo al lopende… en mental note to oneself: die taart en die andere dingen die na die loop kunnen gegeten worden, die zijn bijlange zo lekker niet als die appel of die besjes die ik zelf meebreng. Aja, keuzestress… ga ik voor de appel of voor de bessen? En zo is het altijd iets zeker? 😉