Daar zijn de kilootjes weer…

Terwijl ik mijn slaatje met kip zit te eten klik ik de optie ‘herinneringen’ aan van mijn FB-pagina. Jeps, ik weet dat eten en scrollen niet gezond is, maar daar hebben we het weleens op een andere keer over. Misschien. 😉

Neen, ik wou het over iets hebben wat bij die herinneringen stond, namelijk dit:

En ‘oeps’ inderdaad. Want foto 1 is ongeveer van rond mijn 40e verjaardag, en foto 2 is van 2018, bij de finish van de Harz-Gebirgslauf (overigens, 23 mooie kilometertjes waren dat! 😉 ). 5 jaar geleden dus. En op die 5 jaar zijn er ongemerkt (ha! haha!) toch wel weer wat kilootjes bijgekomen. En ja, dat merk ik. Niet alleen op de weegschaal, maar ook in een hoop kleding waar ik of niet meer in pas of die mij de adem beneemt. Letterlijk, want te spannend.

Jullie zien bijgevolg al waar dit naartoe gaat. En dat zal niet naar de linkse foto zijn, want zo wil ik absoluut nooit meer zijn. Passief, met een gewicht van om en bij de 124 kilo, en een BMI van rond de 46. Al moet ik ook wel zeggen dat het nu niet zo dramatisch is als toen. En gisteren, toen ik mezelf als “dik” bestempelde, kreeg ik zelfs een preek van de dochter. Maar dat neemt niet weg dat het hoog tijd wordt om in te grijpen, want er zijn kilo’s bij, en die kilo’s die moeten er ook weer af. Iets met mezelf terug beter voelen, en ook iets met een uitdaging van 10 mijl (neen, niet nu neen, later!) en iets met fietsen in de champagnestreek. En dat is bergop. En voor bergop is het toch gemakkelijker met iets minder gewicht. Bergaf gaat met dit gewicht wel gemakkelijk, maar bon… ik moet natuurlijk eerst die berg ook wel op geraken!

Maar dat maakt dus wel dat de klik er blijkbaar weer ineens was. En dat ik er weer voor wil gaan, helemaal gemotiveerd! En ja, sla met kip is ook gewoon lekker. En niks extreems. Gewoon, gezond afvallen, zoals ik al eerder deed. Ik kan dat, ik wil dat. Blijft nog het doen! Dus bij deze: Let’s go!

Advertentie