We zijn er bijna!

We zijn er bijna, maar nog niet he-le-maal! Ik dacht het daarstraks, en zong het net niet luidkeels mee, toen ik mijn rondjes liep. De rondjes van het voorlaatste hokje op mijn Start To Run-schema! Jaja, dat het vooruit gaat, vree goed vooruit!

De goesting was er anders niet vandaag. Koud, weetjewel. En ook, waarom wou ik ook alweer terug die 5K kunnen lopen? Anders had ik gewoon binnen kunnen blijven, beetje hangen, beetje rommelen. Neen, nu moet ik mijn schema verder gaan lopen. Mopper mopper, geen goesting, maar volgende week staat dat belangrijke loopje gepland, dus geen keuze. Toch? Dus … toch maar die loopkleding aan – gelukkig heb ik nog wel wat winterloopkleding liggen – en gaan. Ik zou er anders achteraf ook wel spijt van gekregen hebben vermoed ik.

En heeeeeey, gelukkig maar! Want buiten dat het bij de start wel heeeeeeel frisjes was, liep het verder wel vlot eigenlijk. ’t Is te zeggen… ik was alweer een beetje bang of ik het wel zou kunnen. Want de vorige keer moest ik 15-20-5 lopen, met telkens een minuutje wandelen tussen, en die 20 minuten… maaaahaaaan, dat was afzien. En aftellen. Het ging niet, het liep niet, het ging erg erg maar dan ook heel erg moeizaam. En dat was ook te zien aan het tempo. Dus ja, vandaag dus met een klein hartje aan de langste training op het schema begonnen: 20-15-10, ook telkens met een minuutje ertussen. Maar de schrik was er voor niks, want dit ging echt stukken beter dan het vorige loopje! Zo goed, dat ik er op het einde zelfs nog een klein sprintje kon uitpersen. Wooohoowww!

De cooling-down daarna was letterlijk een cooling-down, want ik was nog op een kilometer van huis. Doorstappen dus maar. En toch redelijk koud terug thuisgekomen, maar met een hartslag die weer mooi netjes naar beneden ging. Mooi, zo zien we dat graag. En thuis wachtte uiteraard ook de welverdiende warme douche.

Nu dus nog 1 vakje af te vinken op mijn schema, 2×20 met 1 minuutje tussen. Daarna mag ik nog een recuploopje doen van 2×10 “om het te doen uitkomen”, want het staat eigenlijk niet op het schema, en volgende week is het dan zover: dan loop ik voor het eerst in ongeveer een jaar tijd terug 5 kilometer. Er zijn nog wat twijfels, omdat ik nu telkens toch wat uitkijk naar dat minuutje stappen, maar ik hoop dat het mij lukt! Dus op naar volgende week, op naar de volle 5 kilometer! Jihaaaaaaa!

En kwestie van mezelf te motiveren… wat loopfotootjes van toen het allemaal nog vlotjes liep. Want daar wil ik terug naartoe, naar dat vlotjes en zonder nadenken lopen. Want is er iets leuker dan dat? Hmz… ja fietsen misschien… maar dat is weer een ander verhaal. 😉

Foto (c) Marc Fourmois

Advertentie