Fietsen, een nieuwe start

Vandaag fietste ik voor de eerste keer met mijn nieuwe fietsclub mee. Jeps, nieuwe fietsclub, want enige tijd terug besliste ik om van club te veranderen. Nu ja, ik besliste… eigenlijk gingen we iets drinken op een terras, en toen zat daar een vriend. Zo van het soort ‘beste vriend’. Die vriend stelde mij voor aan de man die bij hem aan tafel zat met de woorden “Dit is Sandra, ze weet het nog niet, maar ze gaat bij ons in de club komen fietsen”. Bon. En zo geschiedde. Geen verdere commentaar! 😀

In ieder geval: voor de nieuwe cluboutfit moest ik kleding gaan passen bij de leverancier. Een club met overwegend mannen, die hadden geen damesmodellekes om te checken welke maat het beste zou zijn. Dan maar een halve dag verlof, en richting fabrikant. Het passen op zich was geen probleem. Volgens de man die mij de kleding bezorgde, was ook alles dik in orde de eerste keer ik het paste. Echter, ik vond een maatje groter qua shirt misschien toch wel een optie. Waarop hij vroeg om mij even om te draaien: “het is ok, je ziet de reclame op je billen nog”. Doh! Echt! Mannen! Enfin, bestelling geplaatst, om in laatste instantie toch nog – na een bericht of ik ook de winterkleding dan gepast had – te beslissen om bij die wintertrui een maatje bij te doen. Hopelijk valt die dan niet te ruim. Langs de andere kant kan ik er dan zoveel andere truien onderaan doen, dat ik als Michelinvrouwtje kan gaan fietsen. Toch?

Nu goed, die nieuwe kleding, die komt pas bij de start van het nieuwe seizoen. En dat nieuwe seizoen start pas in maart 2020. Nog tijd genoeg dus! Alleen… waarom zou ik dit jaar al niet gaan meefietsen? Ik heb dit jaar blijkbaar beschamend weinig gefietst – zeggen bepaalde bronnen toch. Ik vind dat dat best meevalt, want ik ga mijn doel los halen 😉 En neen, dat doel is niet te laag gezet! Die bron mag dus al de commentaar die ik van ver zie komen terugnemen. En alvast een fles wijn klaarzetten. Nem! 😉

Enfin, maar ik zou dus al eens gaan meefietsen. Vandaag, op zo’n zonnige zondag, leek mij perfect om daarmee te beginnen. De kop moest er ooit af. Ik moest wel iets vroeger vertrekken. Bij mijn vorige club volstonden 5 minuutjes vooraf – wat zeg ik, 2 minuten zelfs! Nu moest ik toch wel een kwartiertje vroeger vertrekken. Dat werden 10 minuten. Stress, stress! Maar ik geraakte op tijd aan de start, alwaar ik als vreemde vogel tussen allemaal andere fietsers terecht kwam. Aja vreemde vogel, in de kleding van mijn huidige club. Niettemin: geen probleem. Ik maakte kennis met het ploegje waar ik mee zou gaan rijden, en daar gingen we.

Eerst wat onwennig. Tempo zoeken, en was het niet te snel, en als het te snel was moest ik iets zeggen. Jaja, ok, ze zouden mij wel horen. Echter… ik vond dat ik best goed meekon. Het fietsen lukte wonderwel, het tempo ook. Ik was mee. Ik bleef in het wiel hangen, kop pakken leek mij er net iets over. 😉 Maar de heren vonden het allemaal ok, en op een moment werd er opgemerkt ‘dat ik blijkbaar toch beter was dan ze in eerste instantie dachten’. Aha! Never judge a book by it’s cover. Zeker niet wat fietsen betreft, want ik fiets nog altijd graag, en ondanks het gebrek aan fietstraining blijkbaar nog altijd meer dan ok. Het ging mij in ieder geval goed af. Af en toe moest ik een tandje bijsteken (vooral bij tegenwind), maar meestal vond ik het wel relax fietsen. Wat ook weer wil zeggen dat als ik weer meer zou fietsen, er ook daar nog ruimte voor verbetering zou zijn.

Goed 65 kilometer later kwamen we terug aan het vertrekpunt. Net geen 25km/u, maar met 24,8km/u was ik ook al meer dan tevreden. Zeker gezien de tegenwind op sommige stukken, want wat was dat voor waaibomendag vandaag zeg!

De afterdrink was zeker ook meer dan ok. Dat tempo lag ook iets hoger dan het fietstempo vermoed ik, maar gezien ik voor light frisdrank koos, was dat niet echt een probleem. Het was dan ook vrij dorstig weer vandaag.

Enfin, om maar te zeggen: zo’n impulsieve beslissing om te veranderen van club op een zonnige zondag, dat draait blijkbaar toch goed uit. Ik kijk alvast uit naar een volgende rit, ik hoop mijn compagnons de route ook! Niet dat ze veel keuze hebben, want… I’ll be back! 😉 Ik heb niet voor niks dat Cancellara-shirt! 😉