Daarstraks zat ik samen met mijn dochter naar de Pano-reportage over fillers en Botox te kijken. Gewoon, omdat dat opstond. 17 is ze trouwens, de dochter en volop aan het puberen. Dat puberen, dat gaat overigens de ene dag al wat beter dan de andere dag.
Nu goed, ik ging het niet over het puberen hebben. Want volgend op die reportage kwam plots de vraag “of ik rimpels heb”? Ja doh! Tuurlijk heb ik die! Ik vroeg haar of zij die dan nog niet gezien had, en toen kreeg ik als antwoord “aaaah, maar daarvoor gebruik jij dan die anti-rimpelcrème”.
Blijkbaar werkt die anti-rimpelcrème dus wel heel erg goed, als dochterlief zelfs niet ziet dat ik rimpels heb. Want die zijn er echt wel. Uiteraard. Logisch ook, als je stilaan richting tram 5 aan het bollen bent. (stilaan zei ik mannekes, nog meer dan een jaar hé!)
De volgende vraag lag dan ook voor de hand: “mama, heb jij eigenlijk grijs haar?” Ha! Wie weet dat? Ze wist het niet, en of ze dan als een aapje in mijn haar mocht komen kijken? Echt, ik weet soms niet waar het kind haar vergelijkingen haalt. Maar in ieder geval zat ze een paar tellen later toch met haar handen in mijn haar. Daar ging mijn zorgvuldig geföhnde coiffure zeg! 😉 Nu goed.. ze vond geen grijze haren. “Maar ja mama, jij kleurt je haar ook, dus ik kan dat niet zien hé!” Goh, daar is ook weer iets van. Feit is dat ik mijn haar niet kleur omdat ik grijs haar wil bedekken. Ik wou gewoon eens iets anders, zoveel jaar terug. En dat startte met 1 keer, en op de duur is dat een gewoonte geworden. Dus ja, ik kleur mijn haar. En ja, er zitten daar ook al een paar grijze haren tussen. Ik heb dan ook de leeftijd om grijze haren te krijgen.
Al krijg je als ouder ook automatisch grijze haren én rimpels met een meisjespuber in huis. Maar dat heb ik haar nog niet verteld. 😉
My thoughts are like butterflies 
Bij mijn eerste grijze, nu neen eerder geheel kleurloze, haarpijl werd er meteen een expeditie gestart naar de haarverfwinkel. Zoals je mss wel weet durf ik mijn haar al 20 jaar niet meer te verven na een allergische reactie. Maar kom op deze reageerde ik niet allergisch. En de rimpels die ik heb, dat zijn lachrimpels. Die van miserie die verdwijnen vanzelf houd ik me voor.
En nu zouden ze nog iets moeten uitvinden dat ons haar uit de twijfelmodus haalt, het is OF krullen OF sluik en glanzend. Niet de twee tegelijk he mannekes. Mijn haar is serieus schizofreen op dat vlak. En als ik dan toch grijs moet worden, dan liefst niet doorzichtig he, maar van mooie duifgrijs. Dan draag ik alleen nog maar zwarte kleren en draag ik vuurrode nagellak bij mijn grote zwarte bril. Dat was in den tijd van ons Bomma al arty farty, het is het nog steeds.
Wil iemand tegen onze grijszwartwitte kat zeggen geen witte haren op mijn kleren achter te laten aub?
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha. … ja, of sluik of krullen, ik herken het. Dat had ik gisteren voor. Tegenwoordig steek ik het dan opzij met van die kammetjes. Grijs weet ik nog niet, of ik daarvoor ben… ik vind het mooi bij anderen, bij mezelf… hmzzz….
LikeLike