Spierpijn, nog eens.

Ik denk dat ik het nooit zal leren. Want ik heb weer een gevalletje niet goed nagedacht. Gevalletje eigen schuld ook weer. Niet dat dat een eenmalig iets is, maar toch… een mens zou denken dat ik het op de duur wel zou leren. Niet dus blijkbaar.

Waar gaat dit over? Wel… over mijn “Muskelkater“. Spierpijn dus. Alweer. Het begon nochtans allemaal mooi, met dat nieuwe schema dat ik ontving na mijn lactaattest. Mijn basis moet inderdaad breder, dus ik moet nu eerst een beetje afbouwen, om correct te kunnen opbouwen en mijn basis te verbreden. Tot daaraan toe alles ok dus. Maar… afbouwen, dat betekent ook dat ik momenteel wat minder kilometertjes loop dan dat ik gewend ben. En die kilometertjes, die probeer ik dan maar te compenseren op een andere manier.

Maandagavond was er eerst de Functionele Training. Een groepsles normaal gezien, maar we waren maar met 2. En met het minder lopen in het achterhoofd, besloot ik toch van een beetje extra mijn best te doen. Dinsdag had ik dus een milde vorm van spierpijn. Vooral mijn buikspieren protesteerden lichtjes.

Dinsdag liep ik dan 5 kilometer in zone 2. Ja, die zones… ik licht het nog weleens toe, maar vandaag even niet. Spierpijn, weetuwel. Want ja, na die 5 kilometer bedacht ik dat ik best nog weleens wat oefeningen kon gaan doen met de sprintersgroep. Zo gezegd… zo ook gedaan. Al bedacht ik mij al doende dat ik daar morgen, vandaag dus eigenlijk, en voor diegenen die het morgen lezen gisteren dus ( 😛 ) daar vast wel spijt van zou krijgen.

En inderdaad… want vandaag stond er geen rustig dagje op de planning. Ik ging helpen bij het opzetten van de stockverkoop voor aanstaand weekend. Iets wat ik eigenlijk wat onderschat had. Ik dacht inderdaad dat er wat met kleding heen en weer zou gelopen moeten worden maarreh… sleuren met palletten, zware kledingrekken versjouwen en dozen van links naar rechts en van rechts naar links herzetten is eigenlijk best wel zwaar. Maar plezant was het eigenlijk wel. Wisten jullie dat handschoenen kunnen praten? En zwemmen? Ze hebben in ieder geval de vinnen ervoor! Er zijn ook wat rare haaraccessoires gespot…

 

Hoedanook, ik was wel content toen er rond 19u gezegd werd dat het genoeg geweest was, en dat we de warmte thuis mochten gaan opzoeken. Lang geleden dat ik nog zo moe was, fysiek moe, lang geleden ook dat ik nog zoveel spierpijn had. Want inderdaad ja, nu doet écht alles zeer. Kuiten, bovenbenen, buikspieren… morgen ga ik nog blij zijn dat ik een traag loopje mag doen, want meer gaat er toch niet inzitten denk ik.

Advertentie