Dirty Dancing

Goh.. vanavond kwam ik, zo al zappende, van “Bienvenue chez les Ch’tis” (blijft hilarisch, blijft geweldig) bij VTM terecht. Bij Dirty Dancing.

Oh… welkom jeugdsentiment! Welkom Patrick!

Toen keek ik eigenlijk niet eens voor Patrick Swayze. Nu moet ik toegeven dat hij wel “iets” heeft. Neeneen… toen, toen keek ik eigenlijk voor de romantiek. Uhu. Jeps. Ik. Ik, ik keek voor de romantiek. Voor het geknetter tussen Baby en Johnny. Voor de “nobody puts Baby in a corner”-quote. En iedereen wou toen toch zo kunnen dansen? Of toch zo’n danspartner hebben. Ahja!
En ok ja… iedereen wilt toch dat er iemand naar je kijkt zoals zij naar hem kijkt? Of hij naar haar? Verliefd zijn, dat is toch het heerlijkste gevoel wat er is in de wereld?

Het verhaal is verder eigenlijk prut. De acteerprestaties ook. Maar toen… toen was dat helemaal de max! En eigenlijk, heel stiekem vind ik het nog altijd de max. Er is dan ook totaal niets mis met jeugdsentiment!

Nu bon… het blijft in ieder geval bij sentiment. Want de dans-skills, die heb ik duidelijk niet. En een Patrick Swayze ook niet. *strijk*
Maar… ik heb in ieder geval toch wél de krullen! Ha! Eat that!

Het is nu wachten op Top Gun. Overigens… ik zie een constante. Die Kelly McGillis, die heeft ook krullen… eh… I’ll get my coat.

“With these hungry eyes
One look at you and I can’t disguise
I’ve got hungry eyes
I feel the magic between you and I”

 

Advertentie