Nog even over die playlist…

Terwijl ik zit te wachten tot mijn pjoeter eindelijk die verrotte updates geïnstalleerd heeft (note to self: computer niet meer laatavond opstarten als hij de avond ervoor aangaf dat er updates waren ), bedenk ik mij plots (na ja, plots, ik geef toe dat ik er al een hele dag zowat mee bezig ben, het laat mij niet los) dat ik nog heel veel liedjes in mijn top wil.

The Black Crowes bijvoorbeeld, Remedy.
“Can I have some remedy?
Remedy for me please.
Cause if I had some remedy
I’d take enough to please me“

Terwijl ik daarstraks in een kleine file aan een rond punt stond, zat ik ook zomaar ineens met mijn vingers op mijn stuur te tokkelen. Arno begot! Die heb ik nog helemaal nergens vernoemd. Nochtans, de man heeft wel een paar geweldige songs op zijn naam staan.

Hetzelfde met Coldplay. Ik ben niet de grootste megafan, en ik ga ook niet naar hun concert (al heb ik ze al wel live gezien), maar ze hebben toch wel een paar liedjes waarvan mijn haar recht omhoog komt.

Muse, idem dito. “New Born”. Om er maar eentje te noemen. Maar het had evengoed “Hysteria” kunnen zijn.

Mja, en dan zijn er nog de dingen die ik her en der oppikte, via tips, via links, via via dus. Blue October is er zo eentje. Die gaan al jaren mee. Ik was het even vergeten, maar onlangs doken ze weer op in mijn playlist. “Calling You” met stip op 1, gevolgd door “You make me smile” en zeker ook “18th Floor Balcony”. Ook ik blijk zo heel af en toe “a sucker for romance”. Maar echt maar heel af en toe. Zo soms. Een beetje.
“I will keep calling you to see
If you’re sleeping, are you dreaming
If you’re dreaming, are you dreaming of me
I can’t believe you actually picked me”

En iets heel anders (dit is een beetje een van de hak-op-de-tak-late-night-blog): de Pixies, die hebben de meest catchy zin ooit in het begin van een liedje gestopt: “With your feet on the air and your head on the ground“. Ik vraag het mij dan ook meermaals af: “Where is my mind?”

Filmmuziek, nog zo eentje. Uit “City of Angels” (jaja, ik weet het, weer de romantische toer op): Iris, van de Googoo Dolls.
En als ik dan toch het blik ‘filmmuziek’ opentrek, dan is het hek weer helemaal van de dam. Want uit dat blik komt toch ook weer zoveel moois. Het hoeven niet eens allemaal films te zijn. Remember, True Blood? Voor de niet-kenners: die Jace Everett met zijn “Bad Things”… catchy! Nogal! Ja!

En via Jace Everett zou ik dan weer losweg kunnen overgaan naar pakembeet Chris Isaak met zijn “Wicked Game”.

Ik zei het al eerder… ik kan eeuwig doorgaan. Van het ene naar het andere, van de hak op de tak, van heel erg romantisch naar totaal iets anders. Rage against the Machine heeft met “Killing in the name” overigens het perfecte uitraaslied gemaakt. Dat helpt altijd, als dat op het goede moment door de boxen knalt.

De keuze is eigenlijk veel te groot. Ik hou ook van veel te veel dingen vrees ik. Dus ja… dit weekend, volgende week, volgend weekend, de volgende weken, de volgende maanden… er komen nog zoveel mooie dagen om te vullen met al die muziek, ik heb daar eigenlijk geen top zoveelduuzenden voor nodig. 🙂

Bon, updates geïnstalleerd blijkbaar. Ik ga nu mezelf dan maar mijn bed in pluggen. Ik ben nu al benieuwd welke muziek er in mijn dromen zal opduiken! 🙂