Word fit, de eerste 2 dagen

En hoe verloopt dat nu zo, met dat nieuwe programma? Goed. Vree goed eigenlijk. Allez bon ja… ik moet nog niets veranderen, dus natuurlijk is dan alles nog vree goed.

Ik zit momenteel in de ‘noteer alles, maar dan ook echt alles wat je eet en drinkt’-fase. En dat is best confronterend. Want ik moet het gelijk doen als ik het eet c.q. drink. Om het niet te vergeten.
En ja, als ik het zo bekijk, dan zijn er toch wel wat dingen die ik onnadenkend in mijn mond steek. Wat eigenlijk geen verrassing zou moeten zijn, maar toch…

Neem nu gisteren. Ik was goed gestart, gezond ontbijtje, geen tussendoortje want ik had teveel gegeten bij het ontbijt, gezonde lunch, genoeg water gedronken, thee’tje erbij, appeltje geschild… enfin, u kent het wel.
Eenmaal thuis een gezonde voedzame maaltijd gemaakt: aardappelpuree, een kruidige tomatensaus, en kippengehaktballetjes.

Alleen… we hadden eigenlijk vrij vroeg gegeten. 17u30 is écht pokkevroeg voor ons. Dus jah… 19u30… hongerke. Wat heeft de koelkast mij te bieden? Tuurlijk vond ik wat lekkers.
Een uur later had ik dan weer zin in een boterham met van die lekker smeuïge praliné-choco. Damn, zo lekker! Maar… alles wél netjes genoteerd op mijn formulier. Ik vind overigens dat dat vakje met ‘wat heb je na het diner nog gegeten’ wat groter moet. Want de avond na het eten blijkt toch wel mijn grootste valkuil te zijn.

Inderdaad ja, want na de boterham met choco was het nog niet gedaan. Want toen wat later manlief thuiskwam van de avondcursus, kwam hij met een kommetje chips naar de living. Zou ik? Veel overreding had ik eigenlijk niet nodig. Geen eigenlijk. Ja, ik zou! En gezien mijn formulier al dicht was… ach, die paar chipskes, die moet ik toch niet noteren?

Think again. Want ongeveer nét op het moment dat ik dat dacht: *tiiing*! Een mail. Tablet open, even checken. Oeps… mail van mijn voedingscoach. Of het programma mij duidelijk was? En of ik nog vragen had? En nog belangrijker: heb ik écht alles genoteerd op mijn formulier?
Toeval bestaat niet. Die man is volgens mij helderziend. Beschaamd heb ik dus de chips nog maar toegevoegd op mijn lijstje. Van een confrontatie gesproken.

En eigenlijk, eigenlijk is er niets om beschaamd over te zijn. Want ik mag ik nu nog gewoon eten zoals ik het gewend ben. Alleen… ik wil het eigenlijk toch al wel goed doen. Ah ja, want in mijn hoofd heeft dat geklikt, en dan moet dat maar weer. Alleen klikte het blijkbaar toch nog niet zo helemaal goed, want ik val blijkbaar toch nog altijd voor de gemakkelijke verleidingen.

Maar goed. Ik ben er weer mee bezig, het begin is er toch alweer. En ja, daar ben ik al heel tevreden mee. Een mens moet uiteindelijk ook niet teveel verwachten in 1 keer. 🙂

Ik ben nu al benieuwd naar de volgende dagen! Joehoe! ik heb er zin in!

Advertentie